Στο σημερινό άρθρο θα γίνει προσπάθεια να θιγούν θέματα εθνικής ασφάλειας, τομέας στον οποίο η Ελλάδα έχει… τρύπες και πάσχει. Πριν όμως «μπούμε» στα βαθιά, να ξεκινήσουμε με το ΚΥΣΕΑ, που είναι ο υπέρτατος θεσμός για θέματα εξωτερικών και άμυνας, που συνεκλήθη εκτάκτως στις 31 Αυγούστου 2019, με αντικείμενο την εξέταση του φαινομένου της αύξησης των μεταναστευτικών ροών και τον έλεγχό του.
Σημειώνεται ότι μετά από τρεις εβδομάδες, δηλαδή στις 21 Σεπτεμβρίου, είχαμε ευρεία έκτακτη σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό, με το ίδιο αντικείμενο.
Όταν μια κυβέρνηση και ένα κράτος σε ανώτατο επίπεδο συσκέπτεται και αποφασίζει κάποια μέτρα για την εξέταση και τον περιορισμό ενός φαινομένου που αγγίζει πλέον για τα καλά την εθνική ασφάλεια της χώρας, και το φαινόμενο αντί να περιορίζεται διευρύνεται και αυξάνεται, τότε το μήνυμα που εκπέμπουμε ως χώρα στους εμπλεκόμενους σ’ αυτό το εθνικό και διεθνές έγκλημα, που είναι το εμπόριο σαρκών και ψυχών, είναι ότι είμαστε ένα ανυπόστατο κράτος, ένα μη κράτος, μια χώρα που αδυνατεί –ή δεν θέλει, γιατί παίζει κι αυτό– να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Continue reading →
